本愿大戒经颂一章

本愿大戒经颂一章原文：

低声语，娇唱歌，韵远更情多。筵席上，疑怪他，怎生呵，眼挫里频频地觑我。
你曾把愚痴的小孩提，教诲、教诲的心聪慧，若把这冤屈事说与勘官知。
瘦皆因凤只鸾单，病非干暑湿风寒，空服了千丸万散。恹恹情绪，立斜阳目
静中思省，这娇人何方姓名？素不曾识面调情，平白地将人勾引。魂飞魄散，使我战兢兢，觅尽天涯不见形。
脚到处人相敬，都为我忒惺惺，倒担阁了半生。几番待发志气修
灌畦晴抱瓮，接树湿封泥。
看一本楚昭王真贤慧，弃妻子怜兄弟。伊不念共乳同胞，割舍赶他出去。念小叔真狼狈，我夫哀怜回心意，破窑内收取兄弟回归，同享富贵。效昭王爱亲，休学曹丕。
送钱穆父
江枫渐老，汀蕙半凋，满目败红衰翠。楚客登临，正是暮秋天气。引疏砧、断续残阳里。对晚景、伤怀念远，新愁旧恨相继。
（云）妹夫，你且坐一坐，我去劝他。劝的省时，你休欢喜；劝不省时，休烦恼。（安秀实云）我不坐了，且回家去等信罢。大姐留心者！（下）（正旦做行科，见外旦云）妹子，你那里人情去？（外旦云）我不人情去，我待嫁人哩！（正旦云）我正来与你保亲。（外旦云）你保谁？（正旦云）我保安秀才。（外旦云）我嫁了安秀才呵，一对儿好打莲花落！（正旦云）你待嫁谁？（外旦云）我嫁周舍。（正旦云）你如今嫁人，莫不还早哩？（外旦云）有甚么早不早！今日也大姐，明日也大姐，出了一包儿脓。我嫁了，做一个张郎家妇，李郎家妻，立个妇名，我做鬼也风流的。（正旦唱）

本愿大戒经颂一章拼音解读：

dī shēng yǔ, jiāo chàng gē, yùn yuǎn gèng qíng duō. yán xí shàng, yí guài tā, zěn shēng ā, yǎn cuò lǐ pín pín dì qù wǒ.
nǐ céng bǎ yú chī de xiǎo hái tí, jiào huì jiào huì de xīn cōng huì, ruò bǎ zhè yuān qū shì shuō yǔ kān guān zhī.
shòu jiē yīn fèng zhǐ luán dān, bìng fēi gàn shǔ shī fēng hán, kōng fú le qiān wán wàn sàn. yān yān qíng xù, lì xié yáng mù
jìng zhōng sī shěng, zhè jiāo rén hé fāng xìng míng? sù bù céng shí miàn tiáo qíng, píng bái dì jiāng rén gōu yǐn. hún fēi pò sàn, shǐ wǒ zhàn jīng jīng, mì jǐn tiān yá bú jiàn xíng.
jiǎo dào chù rén xiāng jìng, dōu wèi wǒ tè xīng xīng, dào dān gé le bàn shēng. jǐ fān dài fā zhì qì xiū
guàn qí qíng bào wèng, jiē shù shī fēng ní.
kàn yī běn chǔ zhāo wáng zhēn xián huì, qì qī zǐ lián xiōng dì. yī bù niàn gòng rǔ tóng bāo, gē shè gǎn tā chū qù. niàn xiǎo shū zhēn láng bèi, wǒ fū āi lián huí xīn yì, pò yáo nèi shōu qǔ xiōng dì huí guī, tóng xiǎng fù guì. xiào zhāo wáng ài qīn, xiū xué cáo pī.
sòng qián mù fù
jiāng fēng jiàn lǎo, tīng huì bàn diāo, mǎn mù bài hóng shuāi cuì. chǔ kè dēng lín, zhèng shì mù qiū tiān qì. yǐn shū zhēn duàn xù cán yáng lǐ. duì wǎn jǐng shāng huái niàn yuǎn, xīn chóu jiù hèn xiāng jì.
yún mèi fū, nǐ qiě zuò yī zuò, wǒ qù quàn tā. quàn de shěng shí, nǐ xiū huān xǐ quàn bù xǐng shí, xiū fán nǎo. ān xiù shí yún wǒ bù zuò le, qiě huí jiā qù děng xìn bà. dà jiě liú xīn zhě! xià zhēng dàn zuò xíng kē, jiàn wài dàn yún mèi zǐ, nǐ nà lǐ rén qíng qù? wài dàn yún wǒ bù rén qíng qù, wǒ dài jià rén lī! zhēng dàn yún wǒ zhèng lái yǔ nǐ bǎo qīn. wài dàn yún nǐ bǎo shuí? zhēng dàn yún wǒ bǎo ān xiù cái. wài dàn yún wǒ jià le ān xiù cái ā, yī duì r hǎo dǎ lián huā lào! zhēng dàn yún nǐ dài jià shuí? wài dàn yún wǒ jià zhōu shě. zhēng dàn yún nǐ rú jīn jià rén, mò bù hái zǎo lī? wài dàn yún yǒu shèn me zǎo bù zǎo! jīn rì yě dà jiě, míng rì yě dà jiě, chū le yī bāo ér nóng. wǒ jià le, zuò yí gè zhāng láng jiā fù, lǐ láng jiā qī, lì gè fù míng, wǒ zuò guǐ yě fēng liú de. zhēng dàn chàng

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

（17）可怜：可爱，值得羡慕。
⑶铅华：铅粉、脂粉。

相关赏析

总之，全诗表现的是早春郊游时的所见所感，既写了诗人对永州之野的美好印象，又写了诗人寂寞生活中矛盾而复杂的心情。以朴实的笔调写事，以诚笃的心写实，朴诚的人格跃然纸上。
换头几句，以“倦游燕”起。“燕”通“宴”，说春来懒事游宴。虽然时是“好景良辰”，景是“风光满目”，只因无人携手同乐，于游燕之事就意懒情倦了。“谁共”二字反诘，意即无人与共。以下再用“恨”字承接，进一步形容春愁之深。“恨被榆钱，买断两眉长斗”，本意只是说一春常愁中。“两眉长斗”，形容因愁苦而双眉紧锁的样子。词巧用“榆钱买断”为说。榆树早春未生叶时先开花，果实不久成熟，名榆荚，形状似钱而小，色白成串，俗呼榆钱。

作者介绍

黄廷鉴 （1752—?）清江苏常熟人，字琴六。诸生。长于校勘，以广览张金吾、陈揆两藏书家所藏，见闻甚博。有《第六弦溪文钞》。