多多吟

多多吟原文：

水殿风凉，赐环归、正是梦熊华旦。叠雪罗轻，称云章题扇。西清侍宴。望黄伞、日华笼辇。金券三王，玉堂四世，帝恩偏眷。
生别重逢，死离难再。
蕉扇睁睁道，一个是翠靥金毛俏鼻凹。无人坐，一个是玉堂学士，一个是金斗名
我生长在大院深宅，便烧个灰骨儿断不了我这幽闲体态，尽着他放荡形骸。我可也万千事，不折证，则我这心儿里忍耐。遮莫他翻过天来，则你那动人情四般儿不爱。
揾眉袖。嘶总过尽平燕，绿衬飞绣。沈红入水，渐做小莲离藕，亭冷沈香梦似旧。花瘦。欲留春住时候。
样簇簇丛丛。不见木公久矣，可怜多少形容。
兀那厮，你敢打末？我敢打你这厮。
你可也休怕怖，我心中不恍忽，常言道避着不做。他是个出家人，和你往日无冤，近日无仇，你杀他怎的？任大嫂，你莫不养着那先生来？呸！你听是甚言语？你莫不和马丹阳是绾角儿妻夫？我看你到那里怎的。我到那里一只手揪住系腰，一只手揝住道服，把那厮轻轻抬举，滴溜扑撺下街衢。我是个敲牛宰马任风子。你休去，带累我也！带累你抱侄携男鲁义姑。我言语无虚。
欲验发生洞，先开冰雪行。窥临见二翼，色素飞无声。
秋老寒香圃。自春来、桔槔闲了，去天尺五。陌上踏歌来何暮，收得黄云如土。但稽首、福星初度。不是使君人间佛，甚今朝、欲雨今朝雨。持寿酒，为公舞。
《郑孔目栾子酷寒亭》，《相府院曹公勘吉平》，《判官■■钉一钉》。刘
记当时同欢笑，携手向花间道。赏心时同饮香醪，踏青处共寻
你小后生家不会说话，你便道好人相逢，恶人吉利。那恶人听见你这般说，他也不怪你。老叔，是他小后生家不会说话。干你甚事？哥哥教道的小人是。我且问尔，你做甚么买卖？小人做个小货郎儿。你是个货郎儿，我也是个捻靶儿的，我和你合个伙计，一搭里做买卖去。哥，只是些胭脂粉儿。你是那里人？小人河南府人氏。我和你同乡，我也是河南府人氏。我是陕西人氏。河南府那里住？东关里红桥西大菜园便是。我可在西关里住。我可在南关住。谁问你哩？我问你姓甚么？小生姓王，叫做王文用。我和你也同姓，我姓白。哥，你姓白，我姓王，怎么是同姓？你却不知，我那老爷老娘可姓王。我姓郑，是郑共郑。你家几口儿？小人三口儿。带我四口儿。那三口儿？我有父亲，有浑家，带小人可不是三口。你多大年纪了？小人二十五岁。不是我占便宜，我可三十岁。和我儿子同岁。打这村弟子孩儿。兄弟，我与你做个哥哥，你与我做个兄弟，我买酒和你吃。哥哥不弃嫌呵，小人情愿与哥哥做个兄弟。店小二，打酒来。不要哥哥买，您兄弟买。小二哥，再打二百文长钱酒来，我与哥哥递一杯酒。酒在此。哥哥请酒。我与你做个护臂，一搭里做买卖去，也不亏你。哥哥，如今路途上甚是难行，恐怕您兄弟厮跟不的。唗怎么厮跟不的？

多多吟拼音解读：

shuǐ diàn fēng liáng, cì huán guī zhèng shì mèng xióng huá dàn. dié xuě luó qīng, chēng yún zhāng tí shàn. xī qīng shì yàn. wàng huáng sǎn rì huá lóng niǎn. jīn quàn sān wáng, yù táng sì shì, dì ēn piān juàn.
shēng bié chóng féng, sǐ lí nán zài.
jiāo shàn zhēng zhēng dào, yí gè shì cuì yè jīn máo qiào bí āo. wú rén zuò, yí gè shì yù táng xué shì, yí gè shì jīn dòu míng
wǒ shēng zhǎng zài dà yuàn shēn zhái, biàn shāo gè huī gǔ ér duàn bù liǎo wǒ zhè yōu xián tǐ tài, jǐn zhe tā fàng dàng xíng hái. wǒ kě yě wàn qiān shì, bù zhé zhèng, zé wǒ zhè xīn ér lǐ rěn nài. zhē mò tā fān guò tiān lái, zé nǐ nà dòng rén qíng sì bān ér bù ài.
wèn méi xiù. sī zǒng guò jǐn píng yàn, lǜ chèn fēi xiù. shěn hóng rù shuǐ, jiàn zuò xiǎo lián lí ǒu, tíng lěng shěn xiāng mèng shì jiù. huā shòu. yù liú chūn zhù shí hòu.
yàng cù cù cóng cóng. bú jiàn mù gōng jiǔ yǐ, kě lián duō shǎo xíng róng.
wù nà sī, nǐ gǎn dǎ mò? wǒ gǎn dǎ nǐ zhè sī.
nǐ kě yě xiū pà bù, wǒ xīn zhōng bù huǎng hū, cháng yán dào bì zhe bù zuò. tā shì gè chū jiā rén, hé nǐ wǎng rì wú yuān, jìn rì wú chóu, nǐ shā tā zěn de? rèn dà sǎo, nǐ mò bù yǎng zhe nà xiān shēng lái? pēi! nǐ tīng shì shèn yán yǔ? nǐ mò bù hé mǎ dān yáng shì wǎn jiǎo ér qī fū? wǒ kàn nǐ dào nà lǐ zěn de. wǒ dào nà lǐ yì zhī shǒu jiū zhù xì yāo, yì zhī shǒu zǎn zhù dào fú, bǎ nà sī qīng qīng tái jǔ, dī liū pū cuān xià jiē qú. wǒ shì gè qiāo niú zǎi mǎ rèn fēng zǐ. nǐ xiū qù, dài lèi wǒ yě! dài lèi nǐ bào zhí xié nán lǔ yì gū. wǒ yán yǔ wú xū.
yù yàn fā shēng dòng, xiān kāi bīng xuě xíng. kuī lín jiàn èr yì, sè sù fēi wú shēng.
qiū lǎo hán xiāng pǔ. zì chūn lái jié gāo xián le, qù tiān chǐ wǔ. mò shàng tà gē lái hé mù, shōu de huáng yún rú tǔ. dàn qǐ shǒu fú xīng chū dù. bú shì shǐ jūn rén jiān fú, shén jīn zhāo yù yǔ jīn zhāo yǔ. chí shòu jiǔ, wèi gōng wǔ.
zhèng kǒng mù luán zi kù hán tíng, xiāng fǔ yuàn cáo gōng kān jí píng, pàn guān dīng yī dīng. liú
jì dāng shí tóng huān xiào, xié shǒu xiàng huā jiān dào. shǎng xīn shí tóng yǐn xiāng láo, tà qīng chù gòng xún
nǐ xiǎo hòu shēng jiā bú huì shuō huà, nǐ biàn dào hǎo rén xiāng féng, è rén jí lì. nà è rén tīng jiàn nǐ zhè bān shuō, tā yě bù guài nǐ. lǎo shū, shì tā xiǎo hòu shēng jiā bú huì shuō huà. gàn nǐ shén shì? gē ge jiào dào de xiǎo rén shì. wǒ qiě wèn ěr, nǐ zuò shèn me mǎi mài? xiǎo rén zuò gè xiǎo huò láng ér. nǐ shì gè huò láng ér, wǒ yě shì gè niǎn bǎ ér de, wǒ hé nǐ hé gè huǒ jì, yī dā lǐ zuò mǎi mài qù. gē, zhǐ shì xiē yān zhī fěn ér. nǐ shì nà lǐ rén? xiǎo rén hé nán fǔ rén shì. wǒ hé nǐ tóng xiāng, wǒ yě shì hé nán fǔ rén shì. wǒ shì shǎn xī rén shì. hé nán fǔ nà lǐ zhù? dōng guān lǐ hóng qiáo xī dà cài yuán biàn shì. wǒ kě zài xī guān lǐ zhù. wǒ kě zài nán guān zhù. shuí wèn nǐ lī? wǒ wèn nǐ xìng shèn me? xiǎo shēng xìng wáng, jiào zuò wáng wén yòng. wǒ hé nǐ yě tóng xìng, wǒ xìng bái. gē, nǐ xìng bái, wǒ xìng wáng, zěn me shì tóng xìng? nǐ què bù zhī, wǒ nà lǎo yé lǎo niáng kě xìng wáng. wǒ xìng zhèng, shì zhèng gòng zhèng. nǐ jiā jǐ kǒu ér? xiǎo rén sān kǒu ér. dài wǒ sì kǒu ér. nà sān kǒu ér? wǒ yǒu fù qīn, yǒu hún jiā, dài xiǎo rén kě bú shì sān kǒu. nǐ duō dà nián jì le? xiǎo rén èr shí wǔ suì. bú shì wǒ zhàn pián yí, wǒ kě sān shí suì. hé wǒ ér zi tóng suì. dǎ zhè cūn dì zǐ hái ér. xiōng dì, wǒ yǔ nǐ zuò gè gē ge, nǐ yǔ wǒ zuò gè xiōng dì, wǒ mǎi jiǔ hé nǐ chī. gē ge bù qì xián ā, xiǎo rén qíng yuàn yǔ gē ge zuò gè xiōng dì. diàn xiǎo èr, dǎ jiǔ lái. bú yào gē ge mǎi, nín xiōng dì mǎi. xiǎo èr gē, zài dǎ èr bǎi wén cháng qián jiǔ lái, wǒ yǔ gē ge dì yī bēi jiǔ. jiǔ zài cǐ. gē ge qǐng jiǔ. wǒ yǔ nǐ zuò gè hù bì, yī dā lǐ zuò mǎi mài qù, yě bù kuī nǐ. gē ge, rú jīn lù tú shàng shèn shì nán xíng, kǒng pà nín xiōng dì sī gēn bù de. dōu zěn me sī gēn bù de?

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

丈夫是个轻薄子弟，抛弃了我又娶了个美丽如玉的新人。
⑸正是：一作“最是”。橙黄橘绿时：指橙子发黄、橘子将黄犹绿的时候，指农历秋末冬初。
（11）篡（cuàn）：篡位，臣子夺取君主的权位。
⑤三十六帝：道教传说有三十六天帝。
⑺琼瑶：美玉。这里形容月亮在水中的倒影。

相关赏析

唐僖宗广明元年（880年）黄巢军攻入长安，僖宗出逃成都，韦庄因应试正留在城中，目赌长安城内的变乱，兵中弟妹一度相失，又多日卧病；离开长安的第二年，中和三年（883年）在东都洛阳，他将当时耳闻目见的种种乱离情形，通过一位从长安逃难出来的女子——即秦妇的“自述”，写成长篇叙事诗《秦妇吟》。
上阕一、二句，问东城春色，正谷雨，牡丹期。想前日芳苞，近来绛艳，红烂灯枝。是说，如果你问东城的春色如何，我告诉你，那里正是谷雨时节，牡丹花开的日期。遥想前日芳香花蕾，近来已是深红艳丽，红透花枝。
从第八、九章所述来看，作者男尊女卑的思想是很严重的。生男，“载寝之床，载衣之裳，载弄之璋”，而且预祝他将来为“室家君王”；生女，“载寝之地，载衣之裼，载弄之瓦”，而且只祝愿她将来“无非无仪，唯酒食是议，无父母诒罹”。男尊女卑，对待方式不同，对他们的期望也不一样。这应该是时代风尚和时代意识的反映，对后人也有认识价值。

作者介绍

邓乃溥 邓乃溥，字毓泉，号渊如，晚号浊濯老人，清无锡人。国子生。入赀为广西河池州同，调湖北沔阳州同，署沔阳州事。多惠政。筑堤数十里，民立生祠以报。事母以孝闻。殚精书史，工诗词。其妻缪珠荪亦工诗词。